Uitslag enquête over collectieve contracten Danny Houtman en Jurjen Verhage van Scoron hebben op verzoek van de Belangenvereniging Spaanse Polder een enquête uitgevoerd. De hoofdvraag was: hebben ondernemers er behoefte aan om gezamenlijk kostenbesparende contracten af te sluiten? De resultaten wijzen uit dat daarvoor zeker belangstelling is, met name op het gebied van het aanbieden van bedrijfsafval en het inkopen van beveiligingsmaatregelen. ‘Van de 438 adressen die we hadden geïnventariseerd, bleken er 93 niet actief’, vertelt Danny. ‘Dat wil zeggen dat het pand leeg staat of anti-kraak wordt bewoond. ‘Het aantal actieve ondernemingen hebben we daarom vastgesteld op 345. Van die ondernemingen bleek een behoorlijk aantal onder eenzelfde ondernemer te vallen en nog eens een aanzienlijk deel bleek niet over een e-mailadres te beschikken.’ Jurjen vult aan: ‘Er bleven uiteindelijk 130 benaderbare ondernemers over. Degenen die na twee weken de vragenlijst nog niet hadden ingevuld kregen elke week een herinneringsmailtje.’ Uiteindelijk hebben 79 ondernemers de vragenlijst ingevuld. ‘Dat lijkt misschien een bescheiden getal’, zegt Danny, ‘maar je moet je bedenken dat alle grote jongens – neem bijvoorbeeld Verstegen Specerijen en MOB, die samen tientallen panden bezitten en een groot oppervlak van de Spaanse Polder bestrijken – de vragenlijst hebben ingevuld. En die tellen mee als één bedrijf. We kunnen stellen dat de uitkomsten representatief zijn voor de gevestigde ondernemers.’ Interessant voor iedereen De vragen op de lijst gingen over verschillende onderwerpen. Op deze pagina’s tonen we daar een selectie uit. Het hoofddoel was om te kijken op welke gebieden ondernemers in de Spaanse Polder bereid zijn om collectieve contracten aan te gaan om zo te kunnen profiteren van schaalvoordelen. Een onderdeel van deze vraag was ook of er behoefte is aan invoering van een parkmanagement-constructie in de Spaanse Polder. ‘We hebben ondernemers gepeild op de onderwerpen vervoer, afval, veiligheid, energie, en digitale infrastructuur’, vertelt Danny. ‘We beseffen dat het voor een bedrijventerrein met zoveel diversiteit en bedrijfsomvang – met veel verschillende belangen – lastig is om contracten af te sluiten die interessant zijn voor iedereen. Voor de één is glasvezel een must terwijl de ander prima uit de voeten kan met een adsl-verbinding.’ Hoofdpunten Uit de resultaten blijkt dat 56 procent geïnteresseerd is in het collectief aanbieden van bedrijfsafval. 61 procent van de ondernemers vindt het gezamenlijk inkopen van beveiligingsmaatregelen een goed idee en net zoveel ondernemers zijn geïnteresseerd in een bundeling van de inkoop van energie en gas. Slechts zo’n tien tot vijftien procent daarvan ziet zo’n gezamenlijke inkoop in een parkmanagementconstructie zitten. De BVSP heeft het gezamenlijk regelen van beveiliging en van afvalcollectie als hoofdpunten aangemerkt. Danny: ‘Meteen na de zomer gaan we gesprekken voeren met bedrijven die een dergelijke dienst kunnen leveren.’ Scoron Scoron staat voor Stichting Centrum Ondernemers Rijnmond. Het bedrijf ondersteunt winkeliers en ondernemersverenigingen bijvoorbeeld bij het aanvragen van subsidies en bij de uitvoering van secretariële of administratieve werkzaamheden. Het bedrijf voert ook het secretariaat van de BVSP. Voor het onderzoek naar de behoefte aan een parkmanagementconstructie in de Spaanse Polder kende de provincie Zuid-Holland een Uitvoeringssubsidie Herstructurering Bedrijventerreinen (UHB-subsidie) toe. Uitkomsten: Diversiteit bedrijven: Industrie 29% Groothandel 17% Bouwnijverheid 9% Reparatiebedrijven 7% Zakelijke dienstverlening 7% Transport/logistiek 6% Horeca 3% Anders 22% 60% van de respondenten is lid van de BVSP 76% van de bedrijven heeft minder dan vijf medewerkers 47% vindt de representativiteit van de omgeving slecht of matig 36% vindt de ontsluiting van de Spaanse Polder door openbaar vervoer onvoldoende 58% vindt het onderhoud van de groenvoorziening onvoldoende 45% vindt de inbraakpreventie onvoldoende JA NEE Interesse in collectief aangestuurd vervoer? 20% 80% Collectief aanbieden van bedrijfsafval 56% 44% Gezamelijk beveiligingsmaatregelen inkopen 61% 38% Collectief inkopen energie? 61% 33% Collectief contract bij een internetprovider 53% 47%
In 2008 namen Klaas Jan Soeteman en Edwin Broers, twee collega’s bij de Röntgen Technische Dienst, de Verenfabriek Roveron in de Graafstroomstraat over van de voormalige eigenaar. Bedrijf: Verenfabriek Roveron BV Adres: Graafstroomstraat 15 Eigenaars: Klaas Jan Soeteman en Edwin Broers Werkzaamheden: Productie van allerlei soorten veren Medewerkers: 8 productiemedewerkers en 1 magazijnmedewerker Website: www.roveron.nl Hoe kwam dat zo? Klaas Jan: Edwin en ik waren bevriend en wilden allebei al een tijdje iets anders gaan doen. Mijn droom was een eigen zaak in Rotterdam, het liefst in de metaalindustrie. Toen ik via via hoorde dat de eigenaar van Roveron zijn fabriek wilde verkopen, was ik meteen geïnteresseerd. Ik vroeg Edwin of hij mee wilde doen en hij hoefde er niet lang over na te denken. Wat maken jullie hier? We maken alle typen veren van draad en plaat voor zeer uiteenlopende industrieën. Veren kom je in bijna alle apparaten en machines tegen, van scheepsbouw, voedingsmiddelenindustrie en medische sector tot de juweliersbranche en in de kunst. Je kan het zo gek niet bedenken. We hebben bijvoorbeeld de metalen frietzakhouders voor Bram Ladage gemaakt. En meer recent de inschuifbare speer, waarmee wordt ingestoken op een ijsbeer in de film Nova Zembla. Veren maken is echt vakwerk, dat vaak nog handmatig wordt gedaan. Was het een goede beslissing om de verenfabriek over te nemen? In onze eerste maanden sloeg de crisis toe. We dachten toen wel even: waar zijn we aan begonnen? We hebben toen veel energie in de externe promotie van het bedrijf gestopt en een goede website opgezet. Dat wierp vanaf 2010 vruchten af en in 2011 draaide de fabriek het beste jaar ooit. Dus ja, het is goed uitgepakt. Een resultaat om trots op te zijn... Zeker, maar het gaat niet alleen om de omzet. We zijn vooral trots op het mooie bedrijf dat we hier hebben. We zijn samen sterker uit de crisis gekomen dan we erin gingen. Het teamgevoel is de laatste drie jaar gegroeid. Medewerkers gaan prettiger met elkaar om dan vroeger. Ze stappen gemakkelijk het bedrijfskantoor binnen, ook met privévragen. Er is geen drempel of afstand, dat vinden we heel belangrijk. Wat vinden jullie van de Spaanse Polder? Prima plek. De bereikbaarheid is super en je hebt hier alles in de buurt. We maken veel gebruik van de pakketdienst GLS en iedere vrijdag bestellen we broodjes bij lunchroom Stricklede. Met een aantal bedrijven in de Spaanse Polder doen we aan ruilhandel. Zoals met de firma Automator hier om de hoek, waar we regelmatig partijen veren chemisch laten zwarten, en met metaalbewerkingsbedrijf Constructa. Maar behalve het uitwisselen van werk zien we nog veel meer mogelijkheden voor samenwerking met medeondernemers. Denk bijvoorbeeld aan de gezamenlijke inkoop van juridisch advies, energie of arbodiensten. De uitstraling van het bedrijventerrein laat soms wel te wensen over, maar dat is dan ook het enige minpuntje.
Wat er allemaal kan of mag op een eigen terrein of eigen weg is geregeld onderwerp van discussie tussen ondernemers en handhavers. In dit artikel geven we praktische antwoorden op veelgestelde vragen. Op mijn terrein, tussen de gevel van mijn bedrijf en de weg, heb ik een aantal parkeerhavens zonder afrastering. Er staan bordjes bij met mijn bedrijfsnaam. Toch parkeren er geregeld mensen die ergens anders moeten wezen. Mag dat? Ja, dat mag. Omdat het terrein een ‘open’ verbinding heeft met het openbare gebied, vallen deze parkeerhavens onder de openbare weg. Hoe kan ik voorkómen dat anderen daar parkeren? Door een deugdelijk hekwerk om de parkeerhavens heen te zetten bijvoorbeeld (waarvoor overigens een vergunning nodig is). Als het terrein maar duidelijk afgesloten is van het openbare gebied. In een dergelijk geval beslist de eigenaar wie er wel of geen toegang heeft op zijn terrein. Is een slagboom of een ketting niet genoeg? Nee. De gemeente Rotterdam heeft in een Algemene Plaatselijke Verordening bepaald dat een weg afgezet met een alleen ketting of met alleen een slagboom geen beperking of belemmering vormt omdat je er zonder al te veel moeite onderdoor, overheen of langs kunt. De weg is dan dus nog steeds toegankelijk en valt wettelijk onder de openbare weg. Maakt het dan niet uit wie de eigenaar van de weg of de grond is? Nee, een deugdelijke afsluiting bepaalt of een terrein onder de ‘openbare weg’ valt. Maar let op: als u een solide hekwerk plaatst maar dat hek staat de hele dag open, dan is de weg of het terrein nog steeds zonder moeite toegankelijk en valt het nog steeds onder openbare weg. Stel ik moet even een container kwijt. Ik zet die tijdelijk op die parkeerhavens zonder afrastering. Dat is mijn eigen terrein, dus dat mag dan toch? Nee, dat mag niet. Het terrein is niet afgesloten, dus openbaar toegankelijk, dus hoort het bij de openbare weg. En daar mag u niet zonder vergunning een container plaatsen. Heeft het zin een bordje ‘eigen weg’ op te hangen? Wanneer een terrein niet is afgesloten en er staat alleen een bordje ‘eigen weg’, houdt dit enkel en alleen in dat de eigenaar of huurder aan wie de grond is uitgegeven verantwoordelijk is voor het onderhoud van dit weggedeelte. Mag ik op mijn eigen weg zelf paaltjes, verkeersborden of verkeerstekens op het wegdek aanbrengen? Alleen na overleg en met toestemming van de gemeente, de juridisch wegbeheerder. Die moet hiervan namelijk een verkeersbesluit opstellen. De gemeenteraad moet het besluit goedkeuren en vervolgens publiceren om derden de kans te geven om tegen deze voorgenomen verkeersmaatregel bezwaar aan te tekenen. Wie behoefte heeft aan meer informatie over dit onderwerp kan de Wegenwet en Wegenverkeerswet 1994 er op naslaan of een mailtje sturen naar Ruud van den Langenberg, milieucontroleur van de afdeling Milieuhandhaving van de gemeente Rotterdam: r.vandenlangenberg@rotterdam.nl.